Zaproponowane modyfikacje w świadczeniu chorobowym, mają na celu znaczącą reorganizację obecnego modelu finansowania zwolnień lekarskich. To bez wątpienia wpłynie zarówno na pracodawców, jak i pracowników.
Odciążenie pracodawców: rządowy plan
Aktualnie obowiązujące przepisy wymagają od pracodawców pokrycia kosztów wynagrodzenia pracowników na zwolnieniu lekarskim do 33 dni w roku, a w przypadku osób powyżej 50. roku życia – przez pierwsze 14 dni. Jednakże, zgodnie z zapowiedziami rządu, od 2025 roku ten obowiązek miałby przejąć Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) już od pierwszego dnia nieobecności pracownika z powodu choroby. Celem tych zmian jest zmniejszenie obciążenia finansowego, jakie choroby pracowników generują dla pracodawców. W 2022 roku suma ta osiągnęła poziom 11 miliardów złotych.
Zmiany dla ludzi na chorobowym
Na pierwszy rzut oka zmiany wydają się być korzystne przede wszystkim dla pracodawców. Jednakże, warto zwrócić uwagę na potencjalne konsekwencje dla pracowników. Zwłaszcza w kontekście wypłaty wynagrodzenia. ZUS będzie miał 30 dni na wypłatę zasiłku chorobowego. W praktyce może oznaczać, że pracownicy będą otrzymywać swoje wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy w ratach. To z kolei rodzi pytania o płynność finansową i stabilność dochodów osób na zwolnieniu lekarskim.
Jakie decyzje z L4?
Należy podkreślić, że na obecnym etapie nie zostało jeszcze sprecyzowane, czy zmiany obejmą wszystkie grupy pracodawców czy skupią się wyłącznie na mikroprzedsiębiorstwach. Niezależnie od finalnego kształtu przepisów, wprowadzenie nowego systemu wypłaty świadczeń chorobowych będzie wymagało szeregu ustępstw. Od przedsiębiorstw jak zawsze wymaga się dostosowania swoich wewnętrznych procedur i systemów finansowych.
Również dla samych pracowników oraz ich przedstawicieli branżowych istotne będzie monitorowanie procesu legislacyjnego oraz aktywny udział w konsultacjach społecznych. To kluczowe, by zapewnić, że nowe regulacje będą sprawiedliwe i nie spowodują niepożądanych skutków dla żadnej ze stron.
W obliczu tych zmian, zarówno pracodawcy, jak i pracownicy stają przed nowym wyzwaniem adaptacji do zmieniającego się prawa. Efektywna komunikacja, współpraca między sektorem prywatnym a instytucjami państwowymi oraz elastyczność w dostosowywaniu się do nowych realiów rynkowych. Te elementy będą kluczowe dla minimalizacji potencjalnych negatywnych skutków tych zmian. Ostateczny sukces reformy zależeć będzie od zbalansowania interesów wszystkich zaangażowanych stron. Trzeba również pamiętać o efektywności wdrażania nowych procedur. Jak wiemy w polskim systemie państwowym sprawne działanie bywa największym wyzwaniem.
źródło: zus.pl
